Sosny Longleaf (Pinus palustris) i Loblolly (Pinus taeda) pochodzą z Ameryki Północnej. Drzewa te, występujące głównie na południu, są charakterystyczne dla długich igieł i szyszek nasion. Oba drzewa rosną w podobnych klimatach: sosny długolistne znajdują się w strefach odporności od 7A do 10A Departamentu Rolnictwa USA (USDA), natomiast sosny Loblolly są nieco bardziej odporne na zimno, kwitnące w strefach USDA 6B do 9B. Ponieważ oba znajdują się w tych samych ogólnych obszarach, najlepszym sposobem ich identyfikacji jest nie patrzenie na ich siedliska, ale porównywanie ich wyglądu.
Rzeczy, których potrzebujesz
- Rękawice ogrodowe
- Miarka lub miarka
Spójrz na rozmiar drzewa. Chociaż oba mogą osiągać oszałamiające wysokości na wolności (powyżej 100 stóp), te znajdujące się w krajobrazie są zupełnie inne - zwłaszcza jeśli są młode. Sosen Longleaf młodsze niż około siedem lat są małe, tuftowane i mają wygląd „podobny do trawy”, zgodnie z University of Florida Extension. Z drugiej strony sosny Loblolly rosną znacznie szybciej i mają młody kształt piramidy. Dojrzałe sosny loblolly również często tracą swoje niższe gałęzie.
Załóż rękawice ogrodnicze, aby chronić ręce, a następnie sprawdź igły. Sosny długolistne mają jasnozielone igły, które łatwo się wyginają i osiągają długości 14 cali. Igły Loblolly osiągają najwyżej 9 cali i są brązowe w zimie.
Zbierz szyszkę sosnową. Szyszki Longleaf są kłujące i mogą mieć nawet 10 cali długości. Zazwyczaj trzymają się drzewa, a nie łatwo upadają. Szyszki homarca są mniejsze, mają od 3 do 6 cali długości i mają kolce. Przylegają do drzewa parami i wydają się być większe niż te wytwarzane przez sosny Longleaf.
Zbadaj korę. Sosny długolistne mają bardzo grube, czerwonawe łuski. Są szorstkie w wyglądzie i chronią drzewo przed pożarami lasów. Kora sosny Loblolly jest szaro-brązowa i składa się z szerokich, długich talerzy.
Szukaj charakterystycznych wskazówek. Jedną z najbardziej oczywistych można zobaczyć wiosną, kiedy powstają nowe formy wzrostu. Sosny długolistne rozwijają duże, kremowe pąki na końcach gałęzi. Są one dość zauważalne, zgodnie z rozszerzeniem Virginia Tech University. Z drugiej strony sosny Loblolly mają dyskretne, wąskie, jasnobrązowe pąki.
