Niektóre panny młode i stajenni mogą wpaść w panikę, jeśli deszcz i zimno zmusiły ich do przemyślenia planów na 15 minut przed ślubem. Nie Katerina i Sam Thomas. Mieli nadzieję, że chmury zdążą na czas na ceremonię plenerową na rodzinnej farmie Sama w Tuatapere, małym miasteczku na południu Nowej Zelandii, ale bez takiego szczęścia. Deszczowa pogoda utrzymywała się i para musiała podjąć ostateczną decyzję: zorganizować uroczystość w szopie, gdzie rodzina Sama strzyga 4000 owiec. Niesamowicie, w końcu spontaniczny przełącznik był jeszcze piękniejszy. Przeczytaj całą historię i zobacz piękne zdjęcia ślubne autorstwa Everbay Co.
Kiedy nadszedł czas na ich ślub, zaplanowali nie jedną, ale dwie uroczystości: pierwszą w Republice Czeskiej, a drugą sześć miesięcy później w Nowej Zelandii, aby strona pana młodego mogła tam być. Rodzinna farma Sama była naturalnym środowiskiem dla tej ostatniej.
„To takie piękne, odległe miejsce, chropowaty, toczący się kraj usiany farmami graniczącymi z Parkiem Narodowym Fiordland”, mówi Katerina CountryLiving.com. „Sam uwielbia ten obszar i farmę, więc zawsze planowaliśmy tam ślub, nigdy nie myśleliśmy nigdzie indziej!”
Katerina znalazła swoją sukienkę w australijskim sklepie Grace Loves Lace. „Mieli dokładnie to, czego chciałem - prostą, elegancką suknię ślubną z bardzo przystępną ceną” - mówi Katerina. „Dokonałem pomiarów i dopasowali je do mojego rozmiaru. Byłem bardzo zadowolony z wyniku, a co najważniejsze, czułem się dobrze w ciągu dnia!”
Plany weselne rozwijały się w sposób organiczny - panna młoda chciała odprężyć się na miejscu. „Znalazłem ładną tkaninę dla biegaczy w sklepie w Dunedin [Nowa Zelandia], a potem dopasowałem do niej sukienki i kwiaty druhny. Podobało mi się połączenie kolorów - niemowlęcia i granatu, „ łososia ”pomarańczowego i białego. „
A kiedy nadszedł wielki dzień, 5 grudnia 2015 r., A deszcz zniszczył ich oryginalne plany na zewnątrz, panna młoda i pan młody byli równie wyluzowani. „Kościół Tuatapere był kopią zapasową, ale gdy goście zaczęli przybywać, nie mieliśmy ochoty ich odwracać i wysyłać do miasta” - mówi Katerina. „Pomyśleliśmy więc:„ Dlaczego nie mamy go w wełnianej koszuli? ”
W tym momencie brat pana młodego zabrał się do pracy, przebrał się w garnitur i włożył na ubranie, by zdobyć kilka prostych ozdób. Chropowata stodoła owiec, z kilkoma sztandarami i kwiatami, została przekształcona w prawdziwie romantyczny (choć rustykalny) obiekt weselny.
„To było takie spontaniczne, że nawet nie miałem czasu pomyśleć o tym, co robimy!” Katerina mówi. „Teraz myślę o tym, to prawdopodobnie sprawiło, że ślub był najbardziej niezapomniany dla każdego. Chyba kiedy masz ślub na farmie, równie dobrze możesz sprawić, że będzie wyglądał jak ślub na farmie!”
Napojami do wyboru były piwo Speight („Nie można przejść obok niego w głębokim południowym NZ!”, Mówi panna młoda) i Jules Taylor Wines (Katerina zdarzyła się wtedy pracować dla wytwórni win).
Impreza odbyła się w restauracji Last Light Cafe w Tuatapere, serwującej grill z lokalnych mięs, a także kiełbaski z dziczyzny („Miasteczko to„ Kapitał kiełbasiany NZ ”, mówi panna młoda), nowe ziemniaki, świeży chleb i sałatki.
„Były też piękne domowe ciasta i desery”.
Kilka osób złożyło serdeczne toasty. „Wszyscy mówili z głębi serca i pamiętano wiele zabawnych chwil” - mówi Katerina. „Czułem się bardzo szczęśliwy, że ożeniłem się z tą niesamowitą rodziną!”
W końcu „dowiedziałem się, że nie ma znaczenia, jak brzydka jest pogoda - wciąż możesz mieć najlepszą zabawę!” Katerina mówi. „A czasami spontaniczne decyzje to najlepsze decyzje”.
