Konserwy ślimaki zapiekane na maśle. Gorący mus z łososia uformowany w bochenek. Mrożone przegrzebki umieszczone na ręcznikach papierowych i mikrofalowane na 12 długich minut.
Moje zabytkowe książki kucharskie służą głównie rozrywce. Uwielbiam przeglądać delikatne strony i pokazywać gościom kolację zdjęcia potraw, z których gospodarze byli kiedyś dumni. Jeden z moich ulubionych, „sałatka z konfetti z śnieżnego kurczaka”, pochodzi z książki kucharskiej z 1958 roku. Chodziło o majonez, kurczak w puszkach, pokrojone w kostkę warzywa i ciężką śmietankę w kształcie Jell-O. Wyglądał jak przerażająca, biało-czerwona cętkowana piłka nożna. Podpis zapewnia czytelników, że jest tak „ładny jak zdjęcie” i idealny jako sałatka z napojami na ruchliwy letni dzień.
W ciągu lat podziwiania ich - a czasem kpienia - uświadomiłem sobie, że vintage książki kucharskie to nie tylko przestarzałe podręczniki do przygotowywania żywności. W rzeczywistości są wnikliwymi przewodnikami do nawigacji po naszym współczesnym życiu.
Między snickeringiem na sałatki z konfetti i podziwianiem domowego chleba nauczyłem się pięciu kluczowych lekcji:
Oszczędność czasu nie zawsze jest dobrą inwestycją.
Moje najstarsze książki kucharskie z lat 1910 i 1920 są skierowane do kobiet z zaawansowanymi umiejętnościami kulinarnymi. Było niewiele samouczków, z kierunkami tak krótkimi jak 50 słów. Na przykład przepis na pieczeń w garnku obejmuje zarówno pieczenie, jak i sos, tworząc w szybkim tempie 100 słów.
Natomiast moja książka kucharska z lat 80. XX wieku dostarcza pomysłów na zbieranie owoców morza i steków. Jeden przepis na pieczeń w garnku wymaga prawie 90 minut mikrofalowania. Technika „mikro gotowania” oszczędza dwie godziny, ale wciąż wymaga wysiłku i stałej uwagi.
Te przepisy na pieczeń w naczyniach przypominają mi, jak czasami dokonujemy dużych zakupów hurtowych w nadziei na oszczędność czasu i pieniędzy w dłuższej perspektywie. Ale nie zawsze tak działa w prawdziwym życiu. Pieczeń w kuchence mikrofalowej trwa jeszcze 90 minut, a wyniki są dyskusyjne. Kucharz mikrofalowy nadal musiał obracać pieczeń w garnku, dodawać wodę i mieszać co kilka minut.
Teraz rzucam sobie wyzwanie w sytuacjach sprzedaży detalicznej, aby zobaczyć opakowania, haczyki reklamowe i imponujące wyświetlacze, i zapytać, czy nowy gadżet lub produkt jest naprawdę oszczędny w czasie - czy po prostu sposób na mikrofalowe pieczenie w garnku.
Nauka domowa to prawdziwa rzecz.
W siódmej klasie miałem zaledwie ćwierć ekonomii domowej i mam tylko dwie wspomnienia z klasy. Po pierwsze, ja i mój przyjaciel zawsze proponowaliśmy, że myjemy naczynia, abyśmy mogli mieć darmową przepustkę do następnej klasy. Po drugie, zrobiłem chleb bananowy, który zgnił w mojej szafce podczas przerwy świątecznej.
Później w życiu, kiedy znalazłem podręcznik „Domestic Science Principles and Applications” z 1917 roku, postanowiłem przejść przez 64 lekcje. Szybko zdałem sobie sprawę, że nauka w domu jest wyuczoną umiejętnością. Pieczenie, gotowanie, grillowanie, dezynfekcja i zrozumienie, w jaki sposób funkcjonuje instalacja wodno-kanalizacyjna lub grzewcza, jest zakorzenione w fundamentalnej nauce.
Obecnie większość tych funkcji zleciliśmy na zewnątrz lub zmechanizowaliśmy. Ale myślę, że warto studiować podstawowe odżywianie i przygotowywanie żywności. Uważam, że opanowanie tych obszarów jest zarówno umiejętnością życiową, jak i formą niezależności. Możliwość pieczenia, gotowania, szycia, zarządzania messem i dokonywania napraw bez zatrudniania kogoś to forma samodzielności, która oszczędza pieniądze i oferuje kreatywność.
Zawsze bądź głodny wiedzy.
Utknąłem w martwym punkcie, pracując w krajowym podręczniku nauki z 1917 roku. Dobrze zwróciłem uwagę na wcześniejszą lekcję o hydraulice i projektowaniu domu. Byłem też trochę zainteresowany badaniem skrobi i metodami gotowania ziemniaków. Ale rozdział dotyczący paliwa wysłał mój umysł z powrotem do klasy naukowej ósmej klasy i mentalności „Nie muszę znać tego”.
Ale prawda jest taka, że niewiele wiem o procesie gotowania i mogę się nauczyć. Pozwoliłem, aby nowoczesne udogodnienia pobiły moje zainteresowanie wraz z moim jedzeniem. Ponowne zapoznanie się z podstawami ogrzewania i zamrażania buduje zarówno umiejętności kulinarne, jak i ciekawość.
Niektóre dni to kanapki z cebulą.
Moja książka „Victory Women's Cookbook” z 1943 r. Oferuje pomysły, jak nakarmić pięcioosobową rodzinę przy racji żywnościowych i budżecie wojennym. Nie każdy dzień może zawierać mięso lub słodycze. Niektóre dni były po prostu kanapkami z cebulą.
Proponowane menu były ostrożne na przemian z niedrogimi i mniej ekscytującymi posiłkami z bogatszymi i bardziej spełniającymi opcje. Na przykład prosty lunch z pieczoną fasolą, patyczkami z marchwi, brązowym chlebem i śliwkami w puszkach został później nagrodzony obfitym obiadem z wołowiny, ziemniaków, chleba, buraków z masłem, rzuconą zieloną sałatą i budyniem czekoladowym.
Książka kucharska przypomniała mi, że czasami kanapka z cebulą jest najlepsza, jaką można zaoferować. Zaakceptuj ograniczenia teraźniejszości i bądź pełen nadziei na przyszłość. Czeka na ciebie budyń czekoladowy.
Nie romantyzuj nawyków żywieniowych poprzednich pokoleń.
Tak, USA wciąż walczą z epidemią otyłości. I prawdą jest, że jemy większe porcje i konsumujemy więcej cukru niż poprzednie pokolenia. Ale nie przepisujmy historii. Nasi poprzednicy mieli straszne pomysły na to, jak nakarmić swoje rodziny.
Moja „Modern Priscilla Cook Book” z 1924 r. Zawiera na przykład stronę po stronie przepisów na cukierki, ciasteczka i ciasta. Były też sugestie wypełnione cukrem, schowane w innych sekcjach. Przepis „pomarańczowa kanapka” jest szczególnie niezdrowy. Przepis, który daje sześć kanapek, wymaga pełnego kubka cukru pudru, łyżki soku pomarańczowego, kremowego masła i filiżanki kandyzowanych pomarańczy.
Inne książki kucharskie są również wypełnione pomysłami, które dziś uznamy za zbyt słodkie lub tłuste. Prawie wszystkie książki kucharskie sprzed 1960 r. Zawierały przepis na kanapki z masłem orzechowym zwieńczone paskami boczku.
Błędnie zakładałem, że vintage książki kucharskie będą zawierały tylko zdrowe i pożywne przepisy. Najwyraźniej pokolenia naszych rodziców i dziadków miały swoje oszustwa. I ich kandyzowane pomarańczowe kanapki.
