James Garner i Lois Clarke umawiali się na 14 dni przed ślubem

Kiedy James Garner zauważył aspirującą aktorkę Lois Clarke na wiecu Adlai Stevensona, demokratycznego kandydata na prezydenta z 1956 r., Był szczęśliwy widząc, że ona także przybyła bez danych. Poznali się kilka dni wcześniej, spędzając czas w basenie przy grillu przyjaciela. Garner nazwał to miłością od pierwszego wejrzenia, mówiąc, że „odwrócił się od tej dziewczyny. Była wspaniała”. Nie jeden, by marnować czas, poprosił ją na obiad, a oni wyszli tej nocy - i każdej nocy po dwóch tygodniach poprzedzających ich małżeństwo w gmachu sądu w Beverly Hills 17 sierpnia 1956 roku.

Jego rodzina była przeciwna małżeństwu, wskazując, jak bardzo różni się on od Clarke'a. Był metodystą, urodził się i wychował w Oklahomie; była Żydówką i przez całe życie była Los Angeleno. „Ale żadne z nas nie było nigdy tym, co nazwałbyś religijnym, więc to nie był problem, przynajmniej nie dla Lois i dla mnie”, napisał Garner w swoim pamiętniku „Garner Files” . „Żaden z przeciwników nie przestał uważać, że Lois i ja się uzupełniają. To, co postrzegali jako słabości, widzieliśmy jako mocne strony”.

To było drugie małżeństwo dla Clarke'a, który miał córkę, Kim. Para powitała swoje pierwsze dziecko razem, dziewczynę, którą nazwali Gigi dwa lata później. Narodziny Gigi i adopcja Kim przez Garnera umocniły ich rodzinę.

Garner i Clarke w dorocznym Boomtown Party w Santa Monica, 1977

Chociaż ich małżeństwo miało ostatecznie 57 lat do śmierci Garnera w 2014 r., Nie obyło się bez procesu. Para rozstała się na trzy miesiące w 1970 roku, po 14 latach małżeństwa, i ponownie w 1979 roku. Ta separacja trwała 18 miesięcy, podczas których Garner grał w telewizyjnych The Rockford Files i podobno spotykał się z Lauren Bacall, gościnną gwiazdą dwa odcinki. Garner zawsze zaprzeczał takim plotkom. „Lois i ja nigdy nie byliśmy w poważnych kłopotach” - powiedział do People . „Dziewięćdziesiąt dziewięć procent problemu stanowiły naciski Rockforda . To nie my, to ja musiałem uciec, żeby zebrać głowę”.

„Pracowałem z wieloma wspaniale wyglądającymi aktorkami i sprawia, że ​​moim zadaniem jest nie lubić żadnego z nich” - wyjaśnił dalej. „Sprawiam też, że moja firma nie zakochuje się w nich”.

Clarke i Garner na Nelson Mandela Awards w 1990 roku

Clarke kiedyś marzył o karierze aktorskiej dla siebie, ale z biegiem lat zdał sobie sprawę, że celebrytka nie jest dla niej. Jak zauważyli Ludzie w opowiadaniu na temat Garner z 1985 r., Chciała „żadnego z życia publicznego męża”. Pisarka Jane Hall opisała swoją dawną siedzibę w Brentwood w Kalifornii jako „żelazną rezydencję [która] ... zapewnia widok z każdego pokoju, ale świat jest zamknięty na zewnątrz”.

Pozostała niezłomnym systemem wsparcia Garnera, czekając na skrzydłach. „Jim jest dość skomplikowanym człowiekiem i ukrywa wiele ran. Dorastał, był maltretowany, samotny i pozbawiony opieki”, powiedział Clarke dla Ludzi, prawdopodobnie odnosząc się do śmierci matki, prawdopodobnie po nieudanej aborcji, kiedy miał 4 lata i fizyczne znęcanie się, które doznał z rąk macochy. Kiedy jej mąż cierpiał na wrzody i depresję podrażnioną przez finansowe obciążenie w 1980 roku, Garner powiedziała, że ​​„utknęła ze mną”, dodając: „Chyba też jest uparta”. W addendum Clarke'a do pamiętnika Garnera nazwała swój długoletni związek „cudem”.