Dorastając w surowej rodzinie religijnej, dowiedziałem się, że picie alkoholu było czymś, czego po prostu nie robiłeś. Próbowałem go tu i ówdzie podczas college'u, ale poza tym trzymałem się od niego z daleka. Kiedy miałem 40 lat, zamówiłem kieliszek wina podczas wakacji - po raz pierwszy w życiu dorosłym miałem coś do picia. Nigdy nie marzyłem, że będę pierwszą kobietą legalnie w biznesie bimbru, ale oto jestem. Ciekawe, jak życie stwarza wielkie możliwości w nieoczekiwany sposób.
Wszystko zaczęło się w Austin, gdzie moja rodzina mieszkała na ranczu. Mój mąż Charlie zawsze bardzo dobrze zarabiał na życie jako deweloper mieszkaniowy, co pozwoliło mi zostać w domu z naszymi trzema synami, z których dwóch ma specjalne potrzeby. Moi dwaj najstarsi chłopcy, Marshall, obecnie 30-letni, i Coulton, 28-letni, mają genetyczne zaburzenia metaboliczne; mają niewielką kontrolę nad swoimi ramionami i nogami i nigdy nie byli w stanie rozmawiać. Zawsze mieli niepewne zdrowie, ale było to szczególnie prawdziwe w Teksasie. Kilka tygodni byłem z nimi w gabinecie lekarskim trzy dni w tygodniu. Punkt zwrotny nastąpił, gdy Marshall doznał ataku zapalenia płuc i musieliśmy wezwać karetkę. Przestał oddychać po przybyciu medyków, ale ich maszyna ssąca nie działała. Na szczęście mój mąż wiedział, co robić i był w stanie oczyścić drogi oddechowe. Marshall przeżył, ale ten incydent przekonał mnie, że nadszedł czas, aby spróbować zamieszkać gdzieś, gdzie nie było sezonu alergicznego w środku sezonu zimnego i grypy.
Postanowiliśmy przeszukać najlepsze małe miasteczka na południowym wschodzie i natknęliśmy się na Asheville. Nie znaliśmy tam żadnej duszy, ale podobała nam się energia miasta, a scena sztuki i muzyki - pochodząca z Austin, była dla nas ważna.
Kiedy już wszyscy usiedliśmy w naszym nowym życiu, zaczęliśmy szukać nieruchomości inwestycyjnych. Znaleźliśmy jedną w małym miasteczku około pół godziny na północ od miasta. Jeden z naszych sąsiadów, mężczyzna o nazwisku Forrest Jarrett, zaczął przynosić nam słoiki z bimbrem w prezencie. Nie piłem bimbru, naprawdę nie piłem whisky, a te rzeczy płonęły gorąco. Po jakimś czasie powiedziałem mu: „Nie musisz już nas przynosić, bo naprawdę nie lubię tego smaku”.
„To interesujące, jak życie stwarza wielkie możliwości w nieoczekiwany sposób”.
Powiedział: „Troy, to dlatego, że trzymają dobre rzeczy w domu”. Powiedziałem mu więc, czy kiedykolwiek dostanie słoik dobrej whisky, którego chciałbym wypróbować, tylko po to, żeby zobaczyć, co nazwał dobrą whisky.
Minęło kilka miesięcy, zanim znów zobaczyłem Forresta. Pewnego dnia pojawił się w moim domu z czymś, co nazwał „barmanem”. Powiedziałem, że spróbuję później, a kiedy moja siostra przyjechała tego popołudnia, poprosiłem ją, żeby spróbowała. Potwierdziła, że to naprawdę różni się od wszystkich innych księżyców, które przywiózł. Spróbowałem więc i było bardzo gładkie i łatwe do picia - to wzbudziło moje zainteresowanie. Później dowiedziałem się, że ten gładki bimber powstał z tzw. „Czystego serca”: centrum destylatu whisky, po tym, jak ostrzejsza „głowa” zejdzie z nieruchomego. Niektóre z moich koleżanek przyszły tej nocy, aby pomóc mi przygotować się do 100-kilometrowego wyścigu konnego, który robiłam, i zaoferowałam im bimber strażnika. Wypili cały słoik.
Chłopcy byli już wtedy zdrowsi, częściowo dzięki rześkiemu górskiemu powietrzu, a my zatrudniliśmy opiekuna w niepełnym wymiarze godzin, więc zacząłem szukać możliwości rozwoju zawodowego. Mój mąż i ja pracowaliśmy ze sobą wcześniej, ale tym razem, kiedy próbowałem zająć się projektem, czułem się, jakbym stanął na jego palcach. Byłem też zaniepokojony biznesem nieruchomości, ponieważ nie wiedziałem, czy to potrwa.
Zawsze miałem ducha przedsiębiorczości i kiedy skosztowałem bimbru opiekuna, przypomniałem sobie radę, którą kiedyś usłyszałem: jeśli chcesz iść do biznesu, musisz znaleźć coś, czego brakuje na rynku. Poszłam do sklepu monopolowego i kupiłam tylko trzy białe produkty whisky, które znalazłam i spróbowałam, żeby sprawdzić, czy są podobne. Nie przypominały tego, co przyniósł mi Forrest. To była Aha! moment, w którym pomyślałem, oto coś, czego nie ma na rynku, ale powinno być. Tutaj miałem najlepszy przykład amerykańskiej białej whisky, ale większość ludzi piła rosyjskie koktajle wódki. Logika tego wydawała mi się dziwna.
Postanowiłem dowiedzieć się, jak zrobić to przedstawienie bimbru. Podobała mi się autentyczność, fakt, że był to oryginalny duch Ameryki, i wypełniła niszę. W 2008 r. Na rynku pojawiło się kilka bimberów, kiedy zacząłem się uczyć, ale były one bardzo słabo wykonane.
Stamtąd musiałem znaleźć facetów, którzy zrobili naprawdę dobrą whisky, co było znacznie trudniejsze niż się spodziewałem. Najpierw musisz zdobyć czyjeś zaufanie, aby mogli z tobą porozmawiać, ale musisz także znaleźć kogoś, kto robi dobre rzeczy dla własnej przyjemności, a nie tylko coś, co rozdaje znajomym. W końcu znalazłem faceta w Alabamie, który był naprawdę wybredny, jeśli chodzi o destylację. Byłem pod wrażeniem staranności, jaką wkładał w destylację, dokładając wszelkich starań, aby nie przegrzewać aparatu, uruchamiając go w niskiej temperaturze. Był z matką jak kura.
Pozwolił mi zrobić film o nim, wyjaśniając, jak buduje swój spokój, jak robił swoje mashes. Kiedy skosztowałem tego produktu, widziałem, że jest lepszy od wielu balsamów, które wcześniej próbowałem. Kiedy wróciłem do domu z tej podróży do Alabamy, zdecydowałem, że jego przepis jest tym, którego potrzebowałem, aby spróbować. To zaczęło długi proces zdobywania kawałków i części, szybkowaru i przekonywania męża, który początkowo był powściągliwy, aby mi pomógł. Dobrze, że to zrobiłem.
„Tutaj miałem najlepszy przykład amerykańskiej białej whisky, ale większość ludzi piła rosyjskie koktajle wódki. Logika tego wydawała mi się dziwna”.
Rynek nieruchomości rozbił się wkrótce potem. Szczególnie mocno uderzyła w zachodnią Karolinę Północną, ponieważ większość rozwiązań, takich jak nasza, miała właściwości górskie przeznaczone do przyciągania budowniczych drugiego domu. Pod tym względem były to luksusowe zakupy, coś, co ludzie kupili przed przejściem na emeryturę w ciągu 5-10 lat. Ale ludzie przestali wydawać pieniądze na rzeczy, które chcieli mieć w przyszłości. Większość wydarzeń zbankrutowała, rynek został zalany tanimi partiami sprzedawanymi za 10 centów za dolara. Gdyby nie bimber, z pewnością sami znaleźlibyśmy się w bankructwie. Powstanie gorzelni uratowało naszą rodzinę.
Nazwałam moją destylarnię Troy & Sons, aby uhonorować obecność moich synów w moim życiu. Jest tak mało, że mogą to zrobić i dlatego jestem dumny z ich uznania. Po uruchomieniu otrzymywaliśmy zamówienia tak szybko, jak tylko mogliśmy. Ten początkowy sukces pomógł sfinansować rozwój firmy i dał mi pełnoetatową pracę po raz pierwszy, odkąd zostałem matką. Charlie nawet wszedł na pokład, prowadząc gorzelnię jako mistrz destylacji, podczas gdy ja byłem w drodze do sprzedaży i marketingu. Czas nie może być bardziej szczęśliwy: pozwoliło nam to uzyskać dochód, aby zapłacić nasze rachunki i zająć się naszymi chłopcami.
Nigdy nie marzyłem, że będę robił whisky lub że będę, jak ja teraz, w drodze z książką. Kiedy moje dzieci się urodziły, wiedziałam, że muszę je traktować priorytetowo, i przez pierwsze 20 lat zachowywałam je priorytetowo. Nie wiedziałem, czy uda mi się zbudować firmę w drugiej połowie mojego życia, ale dawno temu znalazłem inspirację w byłym gubernatorze Teksasu Ann Richards. Weszła do polityki w wieku 43 lat i została wybrana na gubernatora w wieku 57 lat. Możesz mieć nowe życie - biznes, karierę, cokolwiek chcesz - w każdym wieku.
Troy Ball jest autorem nowego wspomnienia Pure Heart: A Spirited Tale of Grace, Grit i Whisky , obecnie.
Śledź Country Living na Pintereście.
