Podobnie jak WIELE dziewcząt, Caroline Scheeler kochała konie jako dziecko. Ale w przeciwieństwie do większości nigdy nie przerodziła się całkowicie w fazę kucyka. Nawet jako absolwent w Chicago School of the Art Institute, Scheeler wstałby przed świtem i przejechał 40 mil na zachód do miasteczka Wayne w Illinois, centrum hodowli koni w XIX wieku, które wciąż szczyci się malowniczymi ścieżkami jeździeckimi. Czasami major architektury wnętrz przyniósł jej ówczesnego chłopaka (obecnie męża), artystę Joe Vajarsky'ego. Podczas jednej z takich podróży w 1996 r. Scheeler poprosił go o zatrzymanie samochodu, aby mogła podziwiać małą Colonial Cape Cod. „Patrz, ” westchnęła. „To taki dom, z którego nikt nigdy się nie wyprowadza”.
Wyobraźcie sobie więc niespodziankę pary w następny weekend, kiedy miejsce nosi znak NA SPRZEDAŻ. Scheeler zadzwonił do agenta nieruchomości i oznajmił: „Musimy kupić ten dom”. I zrobili to, spełniając długoletnie marzenie o posiadaniu takiego wiejskiego domku w jednym z ulubionych filmów Scheelera, pani Miniver. Kilkanaście razy widziała film z 1942 roku i podczas każdego oglądania miała tę samą myśl: „Chcę tam mieszkać”. Teraz w pewnym sensie to robi.
Scheeler wzorował się na wystroju własnego domu z lat 40., by przywołać przytulność fikcyjnego domu, z „boazerią, holenderskimi drzwiami i bogatymi tkaninami”. Dodaj do tego akr ziemi preryjnej, a ty masz wiejską sielankę rodzinną. Dzieci tej pary, Owen, lat 10, i 7-letnia Stella, dzielą pasję swojej matki do koni, a weekendy są wypełnione grupowymi przejażdżkami, które sprawiają, że czują się tak, jakby „miasto było lata świetlne od nas”.
Właściwie to godzina, a w poniedziałki Scheeler dojeżdża do pracy, która zaspokaja jej „miejską mysz”. Pracuje w Chicago Design Emporium Jayson Home & Garden od 16 lat, awansując w szeregi. Jako główny nabywca tego słynnego sklepu, Scheeler podróżuje po świecie w poszukiwaniu zabytkowych i współczesnych mebli - ale śmieje się z przekonania, że takie wycieczki są efektowne. Częściej jest na rozwalonym belgijskim pchlim targu o 4:30 rano, grzebiąc w pojemnikach latarką. Ale potem, na zakurzonej półce, zauważa rzadki kawałek srebra lub wspaniały stojak poroża łosia.
„Używam swojej wyobraźni, aby usunąć element z kontekstu”, mówi Scheeler, „i zadaję sobie pytanie:„ Czy ktoś inny zobaczy, co w nim widzę? ”„ Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, to jest kupowana dla sklepu… zazwyczaj. Wspomniane poroża łosi są jednym z rzadkich artykułów, które Scheeler kupiła dla własnego domu. „Gdybym zabrał do domu wszystko, co kochałem” - mówi - „zabrałbym wszystko do domu”.
Utwory, które zabiera do domu, mają temat jednoczący: wizualnie ujmujący, ale nie zbyt wybredny. „Nie jesteśmy kolejkami” - mówi. „Nic, co mamy, nie jest tak cenne i nie ma błota w naszym błocie”.
Niemniej jednak ten błoto zapewnia urocze wprowadzenie do domu. Scheeler zaprojektował przestrzeń, aby przywołać stary angielski pokój do halsów, z ceglanymi podłogami i ciemnoszarymi ścianami. Pod pokazem piłek polo stoją buty jeździeckie, zdjęcie szkolnej drużyny futbolowej dziadka Scheelera, ściągacze z paryskiego pchlego targu i szczęka jelenia znaleziona podczas wędrówki. Scena zachęca gości do pochylania się i podziwiania antycznych kluczy lub badania jedwabistych konnych wstążek. „Dobrze jest mieć rzeczy, na których dorastałeś, wyruszyć na specjalne wycieczki lub zrobić”, mówi Scheeler.
Z czym dorastała SHE niewątpliwie wpłynęło na eklektyczny styl Scheeler. Jej ojciec architekt pracował zarówno w Sears Tower w Chicago, jak i John Hancock Center, a także preferował białe ściany i nowoczesne meble. Tymczasem jej matka posiada to, co Scheeler nazywa „cygańską estetyką”, nakładając na siebie bogate w historię antyki, żywe tkaniny i etniczne artefakty. Choć osobowości projektowe jej rodziców wydają się bardziej niż trochę sprzeczne, dobrze służyły Scheelerowi w tworzeniu przestrzeni, które są eleganckie, ale nie chłodne, intymne, ale dalekie od bałaganu.
Weźmy kuchnię ze stalowo-szarymi ścianami i czysto białą klocką - być może dowód estetyki jej ojca. Ale nie dodałby ciepłego, drewnianego stołu, ani nie sparowałby jego żywiołowych krzywizn z misternie rzeźbioną sofą, która przyciąga Stellę i Owena „do spędzania czasu i odrabiania lekcji, podczas gdy ja gotuję” - mówi Scheeler.
W głównej sypialni chłodne, niebieskie ściany nadają spokojny, przypominający spa charakter, ale Scheeler dodał wizualny cios ozdobnym włoskim wezgłowiem, dywanikiem ze skóry bydlęcej ze wzorem zebry, rzutem angorskim z Turcji i drewnianym posągiem Buddy. „Mogę brakować poczucia przygody pod względem koloru”, zastanawia się nad swoim stylem, „ale nadrabiam to za pomocą kontrastujących materiałów”.
SYPIALNIA została dodana w 2006 r., Po tym jak Owen i Stella przybyli, a para odkryła, że ich „domek o powierzchni 1500 stóp kwadratowych nie jest już taki ogromny”. Stworzyli także otwarty pokój rodzinny, który wydawał się „wielkim pudełkiem”, dopóki Scheeler nie zidentyfikował bardzo wysokiego, bardzo białego sufitu jako problemu. Przypomniała sobie, że we Francji widziała wyblakłe drewno na sufitach, więc poprosiła męża o zainstalowanie drewna ocalonego z pobliskiej stodoły Amiszów.
„Trochę to błagało”, mówi, „ale Joe to dobry sport o moich pasjach”. Drewno stodoły dodaje ciepła, tekstury i ukłon w stronę historii jeździeckiej. Przestrzeń wypełniona światłem oferuje również przewiewny kontrapunkt dla ciemnobrązowych ścian salonu i wielkoformatowej sztuki ptasiej. To tutaj dorośli zbierają się na przyjęciach, mieszając napoje w barze, który kiedyś był sekretarzem prababki Scheelera. „Uwielbiam sekretarza, ponieważ był jej”, mówi Scheeler, „ale ponieważ ludzie rzadko piszą listy, zmieniłem je, zamiast zachować ten kawałek jako anachronizm”.
Jest to praktyczny punkt widzenia, który inspiruje jej filozofię projektowania: Zabierz swoje czcigodne pasje - miłość do koni, ulubiony film, cenione pamiątki - do teraźniejszości. W końcu dom bogaty w rzeczy, które sprawiły, że jesteśmy kimś, będzie pełen komfortu w przyszłości.
Autor kilku książek poetyckich, w tym Unmentionables (WW Norton), pochodzący z Illinois
Beth Ann Fennelly
uczy języka angielskiego na University of Mississippi.
Rozejrzyj się po jej domu.
