Ręcznie robiony kielich srebrzysty
Złotnictwo jest sztuką kształtowania i manipulowania srebrem w użyteczne przedmioty, takie jak naczynia do picia i jedzenia, biżuteria, zbroje, wazony i przedmioty artystyczne. Złotnictwo i złotnictwo były w starożytności synonimami. Dopiero kiedy srebro stało się bardziej widoczne i akceptowalne w społeczeństwie, oba zawody zostały rozdzielone.
Słownictwo
Słownictwo współczesnego złotnika zostało przekazane przez historię i mówi się, że do 4695 rpne Słowa używane w historii obejmują: wyżarzanie, grawerowanie, struganie, polerowanie, podnoszenie, repusse lub repoussage, gonienie, zatonięcie i lutowanie. Wyżarzanie ogrzewa metal w celu zmiany. Grawerowanie wycina w metalu płytkie wzory. Planowanie polega na polerowaniu na wysoki połysk, aby udoskonalić metalową powierzchnię. Polerowanie wykorzystuje związki ścierne, aby powierzchnia była gładka i błyszcząca. Podnoszenie jest procesem kształtowania świętej formy w metalu. Repousse lub repoussage odciskają projekt od tyłu do powierzchni metalu. Chasing to umieszczanie wcięć w projekcie repousse z przodu obiektu. Tonący wbija się w metal, tworząc wklęsły kształt półkulisty. Lutowanie służy do łączenia metalu z niską temperaturą ciepła.
Najstarszy srebrny artefakt
Najstarszym znanym kawałkiem srebra z narzędziami lub srebrem, które zostało odkryte, są Srebrne Zwoje datowane na 600 rpne Srebrne Zwoje składają się z dwóch małych arkuszy srebra, które zostały zwinięte w zwoje i znalezione w jaskini grobowej w Jerozolimie. Tekst błogosławieństwa kapłańskiego znaleziono na powierzchni srebra.
Narzędzia i technika
Wiele narzędzi używanych w czasach starożytnych jest nadal używanych przez współczesnych złotników. Starożytne narzędzia, które zostały zmodernizowane dla złotnika, to szczypce, młotek, kowadło, palniki do grawerowania, małe młotki, duże wagi, obciążniki, piec ceramiczny, rura rozdmuchowa z dyszą glinianą.
Techniki stosowane do łączenia srebra obejmują spawanie, lutowanie i lutowanie. Dokumentacja dowodzi, że lutowanie było używane od IV dynastii. Do trzymania lutowia zastosowano topnik. Topnik został wykonany z osadu winnego lub natronu. Lut był albo miękkim albo twardym lutem. Miękkie lutowie zostało wykonane z cyny. Twardy lut został wykonany z połączenia złota, srebra i miedzi.
Rozdzielenie transakcji
W średniowieczu nastąpił podział na złotnika i złotnika. Srebro było obfite i tańsze niż złoto. Osoby rozpoczynające działalność nie mogły sobie pozwolić na złoto jako medium robocze. Złotnik stał się bardziej czczony i często był bankierem dla społeczności. Złotnik wziął szkolenie i umiejętności złotnicze na nowy rynek handlowy.
Studiowanie lub przyuczanie do zawodu odbywa się najczęściej za pomocą metalu oznaczonego tytułem handlowym. Złotnik będzie pracował z innymi metalami, takimi jak miedź, brąz, nikiel-srebro i mosiądz. Złotnik woli tylko pracować ze złotem.
Gildie
Gildie stały się popularne w średniowieczu w Europie. Złotnik zorganizował gildię. Do gildii wpuszczono złotnika, ale osoby pracujące z mosiądzem lub innymi metalami nie. Osoby te utworzyły oddzielną gildię do handlu.
