Święto Dziękczynienia to święto, które wszyscy znamy i kochamy, ale początki tego święta są nieco tajemnicze. To dlatego, że pojawiły się we wczesnych początkach amerykańskiej kultury - przed bibliotekami, zdjęciami i przed internetem - więc większość tego, co wiemy o pierwszym Święcie Dziękczynienia, pochodzi z pamiętnika z Plymouth, Massachusetts, gubernatora Williama Bradforda. Jego rękopis, Of Plymouth Plantation, szczegółowo opisywał jego podróż do nowego świata, osiedlanie się w Plymouth i wiele późniejszych ważnych wydarzeń, w tym jeden szczególnie fatalny obiad, który odbył się jesienią 1621 roku.
Jak zauważył Bradford, pielgrzymi z Plymouth szczególnie dobrze się zbierali jesienią, więc zaplanowali posiłek, aby świętować i dziękować za obfitość jedzenia. Miejscowi mieszkańcy Wampanoag pracowali razem z pielgrzymami, aby polować, łowić ryby i zbierać jedzenie, więc wszyscy połączyli się, aby ten obiad podziękować za to wszystko (i tak, był indyk!). Ta spokojna kolacja między tubylcami i osadnikami może wydawać się niektórym wątpliwa, biorąc pod uwagę napięcia między obiema grupami, ale to właśnie ta koncepcja dwóch kultur zbliża się do tego, że obiad był tak pamiętny i ważny dla historii naszego kraju. W tym samym duchu łączenia się, by dziękować, tradycja „dziękczynienia” trwała w Stanach Zjednoczonych
Do roku 1789 tradycja „dziękczynienia” nadal nie była oficjalnym świętem. Raporty mówią, że George Washington ogłosił „narodowe dziękczynienie” w ostatni czwartek listopada tego roku, ale taka deklaracja była w gruncie rzeczy tylko miłym pomysłem - wciąż nie oficjalnym. Ponieważ manuskrypt Bradforda z faktycznymi relacjami z tego pierwszego Święta Dziękczynienia nie został jeszcze opublikowany, święto nie cieszyło się dużym zainteresowaniem opinii publicznej.
Dziennik był przekazywany z pokolenia na pokolenie i przez wieki ostatecznie trafił do rąk redaktora magazynu Sarah Josepha Hale w XIX wieku. Hale był tak poruszony po przeczytaniu pierwszej kolacji Dziękczynienia, że rozpoczęła poważną kampanię pisania listów, wzywając nie jednego, nie dwóch, ale pięciu amerykańskich prezydentów, aby Święto Dziękczynienia było świętem narodowym. Nigdy się nie poddawała, aw końcu szczęście nie spotkało nikogo poza Abrahamem Lincolnem.
W środku wojny domowej Lincoln podobno uważał, że Święto Dziękczynienia pomoże zjednoczyć kraj, i ogłosił go świętem narodowym w 1863 roku. Utrzymywał Święto Dziękczynienia jako ostatni czwartek listopada, który Waszyngton zasugerował jako oficjalną datę, a Święto Dziękczynienia stało się bona święto fide w kalendarzu amerykańskim.
Ale historia się nie kończy. 26 grudnia 1941 r. Prezydent Franklin D. Roosevelt postanowił zmienić datę na czwarty czwartek listopada zamiast ostatniego czwartku. W większości lat są tylko cztery czwartki w listopadzie, ale w tych latach, kiedy jest ich pięć, Roosevelt uważał, że przeniesienie uroczystości o tydzień będzie korzystne dla gospodarki. Cokolwiek powiesz, panie prezydencie!
Obecnie większość Amerykanów świętuje Święto Dziękczynienia z ucztą wśród naszych przyjaciół i rodziny w czwarty czwartek listopada. Jeśli chodzi o korzyści dla gospodarki, jeśli gromadzenie zapasów na indykach, sosie żurawinowym i zapiekankach z pekanami nie przyniesie rezultatu, z pewnością robimy to, robiąc zakupy w Black Friday, które stały się ich częścią tradycji Dziękczynienia.
Śledź Country Living na Pintereście .
