Wczesne materiały ścierne zostały wykonane z suszonej skóry rekina.
Historia wykończenia drewna i metalu jest niezwykle długa. William H. Dooley w swojej książce „Applied Science For Metal Workers” śledzi pierwsze użycie materiałów ściernych do wysuszonej skóry rekina, którą wcierano w różne materiały, aby uzyskać gładką powierzchnię. Około 250 lat temu pierwsze prymitywne piaskowe i szmergielne tkaniny zostały wyprodukowane przy użyciu podkładu pokrytego klejem, posypanego ścierniwem i zawieszonego do wyschnięcia. Nowoczesne materiały ścierne są produkowane masowo zgodnie z wymagającymi standardami.
Papier ścierny kontra szmergiel
Papier ścierny jest ogólnym terminem używanym do opisywania elastycznych arkuszy papieru lub tkaniny pokrytych cząstkami ściernymi. Szmergiel to specyficzny materiał ścierny wykonany przy użyciu szmerglu, twardego czarnego i brązowego kamienia pochodzącego z Turcji. Jak sugerują nazwy, płótno ścierne jest zabezpieczone tkaniną, podczas gdy większość tapet jest zabezpieczona papierem. Szmergiel jest zwykle używany do wykończenia metalu, podczas gdy papier ścierny jest narzędziem do wykańczania drewna. Emery mogą zawierać śladowe ilości żelaza, które mogą zanieczyścić powierzchnie drewna.
Papier ścierny zwykle zawiera materiał ścierny przyklejony do podkładu papierowego.
Papier ścierny
Do wykończenia drewna używane są cztery rodzaje tapet. Produkty mają różny stopień skuteczności. Flint, biało-ścierny materiał, jest najsłabszy, najtańszy i najmniej skuteczny. Flint tnie powoli, często się zatyka i szybko traci ziarnistość. Czerwonawy granat jest twardy, ostry i trwały. Tlenek glinu ma masywne brązowe ziarno, które nie pęka łatwo. Czarny węglik krzemu, niezwykle ostry materiał ścierny, jest najbardziej skuteczny. Sproszkowany smar dodany do żwiru jest odporny na zatykanie.
Emery Cloth
Szmergiel wykonany jest z różnych gatunków tureckiego kamienia ściernego. Sklepy z maszynami metalowymi nagradzają szmergiel za jego jakość, ekstremalną twardość i trwałość. Metal jest twardszy niż drewno i dlatego wymaga ścierniwa, który wytrzyma intensywne użytkowanie. Szmergiel jest klasyfikowany od 8 do 120; im większa liczba, tym gładsze będzie wykończenie. Stopień od 8 do 10 oznaczałby zdolność cięcia tarnika do drewna. Klasa 120 reprezentuje martwy plik.
Klasyfikacja papieru ściernego
Papier ścierny jest klasyfikowany według ziarnistości - liczby ziaren ściernych na cal kwadratowy. Gruboziarnisty od 40 do 60 nadaje się do usuwania farby lub starych wykończeń. Wstępne szlifowanie na szorstkim drewnie najlepiej wykonać przy średniej ziarnistości od 80 do 120. Ostateczne szlifowanie na miękkim drewnie wymaga drobnego ziarna od 150 do 180, podczas gdy twarde drewno może wymagać bardzo drobnego papieru ściernego, od 220 do 280. Extra fine, 320 do 400 Ziarnistość jest przeznaczona do szlifowania między powłokami wykończeniowymi, podczas gdy super drobny pył 500 do 600 służy do polerowania.
